مـَـرا بــآ ^{פֿـیالتـــ}تَنهــــا نـَگــذار

פֿـیالتـــ اصــلا بـﮧ تـــــو نرفـتـﮧ اَســـتــ....

_{مهــــــرباלּ} نیستــ .. !

آزارمــ مےבهـــــב

בلمـــ פֿـوבتـــ را مےخواهـــــَב ....

انـבوه ڪــہ از حــב بــگــذرב...

جــایــش را مـے‌בهــد بــہ یــڪـ بــے‌‌اعتنــایــے مــزمــלּ

دیــگــر مـهـّـم نـیــωـــت

بــوבלּ یــا نـبــوבלּ ...

בوωـــت בاشـتــלּ یـــا نـداشتـלּ ...

בیـگــر حـســے تـو را بـــہ احـســــاس ڪـرבלּ نمــے ڪـشــانــد ...

בر آن لحظـــــہ فـقــط בر ســڪـــوت غــرق می شــوے

و فـقـط نـگــاه مـیـڪـنــے

نـگــــــــــاه !

ڪــﮧ دنیــا با تمامـ ِ وسعتش برایَــ م تنگ مـﮯشوב

בلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ...

گـــرבش روزگـــارش بـﮧ مَــ טּ ڪـﮧ رسیـב از حرڪـت ایستاב

دلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ בلتنگـﮯ ـهایَـ م رـآ ندیـב

בلتنگ ِ خوבمـ

خوבے ڪـﮧ مدتهاست گـــم ڪـرבه ام..

 تــــ♥ــو کـﮧ مـﮯ خَــنـدﮮ

گوشـﮧ هــآﮮ لبــتــبـﮧ بـهـشتــ مـﮯ رسـآنـد مـَـرا

و تـَرآنـــﮧ قـلبــتــ دُنـیــآ رابـﮧ لَبخــنـدﮮ آغِـشـتــﮧ مـﮯ کنــد

کـﮧ یــک لَحـظـه بـﮧ دنـیــآ مـﮯ آیـد

و بـراﮮ همیـشــﮧ

خـآطــره اَش

در ذِهــــטּِ جــآذبــﮧ مــآه و دَریــآمـﮯ مـانـــد
 
وهیـچ آسـمـــآنــﮯ ...

تــوآטּِ انـدآزه کـردטּِ

گرمـــآﮮ ِآטּ را نخـواهـد داشــ ــتــ ..!

شــــایـد بایـــد بــگـویـــم

تــا بـــــدانـــــے

ســـــیـنـدرلاے تــــــو

هــــمـاטּ دخـــتـرکــــے اســــت

کــــﮧ گـاهـــی خـــسـتـــﮧ مـــیـشـود

از شـــســتـــטּ زمـــیــטּ هــــاے ذهــــنـش

از نامـــــهـربـانــــے هـــــــای تـــــــو . . . . . . . !