میگــــم خداحــــافظ
که تو چشــــمتر کنی و بگـــــی:
کـــــجآ؟ مگه دســــت خودته این رفتن؟ سفت بغلم کنی و بگــــی:
هیچ رفتنـــــی تو کار نیست
همین جا" به دلت اشاره کنی" جاته تا همیــــشه
آخرش محکـــــم بگی :شیـــــر فهم شد؟
و مَن، دل ضعــــفه بگیرم از این همه عاشقــــانه های ِ محکــــمت
لَبخـنــבْڪـِﮧ مے زنـمــْ
בَر בُنیـآے ڪـوבڪـآنـﮧ פֿـوבتآטּْ فڪـر مے ڪُـنیـב؛
בَرבے نیسـﭞْ ...
زَجرے نیسـﭞ ...
غَــمے نیسـﭞ ...
اَمــآ ...
بـآ هَـر لَبخـنــבْ روحَـمــْ زَخـمــْ بـَر مے בآرבْ ...-
قـَﮧ قَـﮧ ڪـِﮧ مےْ زَنـمــْ בْلمــْ ضَجـﮧ مےْ زنـבْ ...
ایـטּْ آَسـﭞْ حڪآیـﭞ ِ ڪَسےْ ڪـﮧ
بـآ خَنـבه هآیشْ בُنیـآیےْ رآ مےْ خنـבانـב!ْ
نظرات شما عزیزان: